Jak utrzymać ostrość mózgu przez całe życie?
Wyobraź sobie swoje życie po 40-tce, zapominasz gdzie są twoje rzeczy, mylisz się z numerami telefonów i adresami, nie możesz podejmować poważnych decyzji z powodu osłabionego osądu, nie rozpoznajesz już starych przyjaciół.
Frustrujące, prawda?
Siła mózgu maleje z wiekiem – to nie fakt, ale mit. Umiejętności poznawcze mogą się zmniejszyć w każdym wieku i jest to naukowo udowodnione.
Istnieją różne choroby neurologiczne, które mogą powodować znaczną utratę pamięci w młodym wieku. Warunki zdrowotne takie jak cukrzyca, stres i depresja mogą również bardzo wcześnie uszkodzić funkcjonowanie umysłowe.
Czy wiesz, że ludzie z lękiem, brakiem snu i depresją mają tendencję do osiągania słabych wyników w testach funkcji poznawczych? Dobre zdrowie psychiczne jest z pewnością ważnym celem, aby zachować moc mózgu w starszym wieku.
To, jak właściwie działa mózg, jest niejasne! Ale dzięki dziesiątkom lat badań i eksperymentów nad tym, jak utrzymać ostrość mózgu, aktywność i zachować pamięć.
Oto najlepsze, oparte na dowodach naukowych strategie, które pozwolą Ci zachować ostrość i młodość mózgu w każdym wieku
Regularna praktyka wyrażania wdzięczności to odwieczna tradycja, która przynosi prawdziwe korzyści tym, którzy ją wyrażają. Najnowsze badania wskazują, że wdzięczność jest sposobem myślenia, który wzmacnia zdrowie psychiczne i jest sposobem życia, który ma wiele korzyści dla zdrowia, szczęścia i ogólnego samopoczucia.
Badania naukowe wykazują, że wpływ wdzięczności na mózg i ciało jest złożony, ale uspokajający, wzmacniający psychicznie i motywujący. Wraz z rozwojem psychologii pozytywnej w latach 2000, badania nad wdzięcznością bardzo się rozwinęły.
Oto wpływ wdzięczności na mózg i ciało oparty na ostatnich energicznych analizach naukowych:
1. Wdzięczność obniża tętno (prawdopodobnie przez układ nerwowy).
W interwencji wdzięczności, w której uczestnicy zostali poproszeni o wyobrażenie sobie swojej matki i powiedzenie jej w myślach, jak bardzo ją kochają i doceniają, naukowcy stwierdzili, że tętno znacznie się zmniejszyło w porównaniu z grupą bez interwencji.
W tym badaniu z 2017 roku, przeprowadzonym przez Kyeong i in. grupa nieinterwencyjna została poproszona o skupienie się na chwili lub osobie, która sprawiła, że byli źli. Porównując grupy wdzięczności versus „resentyment”, badacze stwierdzili, „…nasze wyniki sugerują, że interwencja wdzięczności moduluje rytmy serca w sposób, który poprawia zdrowie psychiczne.”
Naukowy związek między rytmem serca a wdzięcznością może wynikać z wpływu wdzięczności na układ przywspółczulny i/lub współczulny, jak stwierdzili badacze.
Układ przywspółczulny jest odpowiedzialny za spowolnienie tętna i regulację trawienia, podczas gdy układ współczulny jest odpowiedzialny za zwiększenie tętna, czujność i wysyłanie krwi do mięśni. Naukowcy w szczególności przyjrzeli się różnym efektom rytmu serca pomiędzy ludźmi z wdzięcznością a tymi z urazą.
W badaniu z 2017 roku przeprowadzonym przez Keyong i wsp. ich interwencja dotycząca wdzięczności została zaobserwowana za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego (fMRI), aby wzmocnić zdolność uczestników do regulowania emocji (np. skupienie się na konkretnych emocjach lub przemyślenie/przestawienie sytuacji w bardziej pozytywnym świetle).
W badaniu wykorzystano fMRI do obserwacji aktywności mózgu podczas stanu spoczynku. W szczególności zaobserwowano, że interwencja wdzięczności wpływa na aktywność amygdali, regionu mózgu znanego ze swojej roli w przetwarzaniu emocji. Amygdala jest kawałkiem tkanki w kształcie migdała znajdującym się po bokach naszego mózgu, zwanych płatami skroniowymi, i jest częścią układu limbicznego.
Kiedy praktykujemy wdzięczność, aktywność amygdali w układzie limbicznym – odpowiedzialnym za przetwarzanie emocji i wspomnień – wydaje się mieć pozytywny wpływ.
W badaniu z 2017 roku przeprowadzonym przez Kyeong i in. zaobserwowano, że ich interwencja związana z wdzięcznością poprzez fMRI również zwiększa motywację uczestników. Tutaj, w szczególności, badacze przyjrzeli się aktywności jądra akumenu (NA) podczas stanu spoczynku.
Jądro to jest częściowo odpowiedzialne za poznawcze przetwarzanie motywacji, a jego aktywność może być zaburzona u osób z dużą depresją. Podczas angażowania się w regularną praktykę wdzięczności, NA w mózgu może bardzo dobrze wpływać pozytywnie.
Badanie z 2017 roku przeprowadzone przez Kyeong i wsp. ostatecznie sugeruje, że przyszłe badania powinny przyjrzeć się długoterminowym interwencjom wdzięczności i czy mają one jeszcze większy wpływ na mózg i ciało.
Podsumowując, zdolność praktyki wdzięczności do pozytywnego wpływu na mózg i ciało jest coraz bardziej wyraźna z naukowego punktu widzenia. Aby skorzystać z tych dowodów, podniesienie regularnego ćwiczenia wdzięczności jest niezbędne. Tak jak ćwiczenia są pomocne dla całego ciała, tak bycie wdzięcznym jest pomocne dla umysłu.
